Over Frank Groenendaal

Frank Groenendaal laat zich 25 jaar na constatering van HIV-virus nog steeds niet uit het veld slaan

“Ik blijf het mooi vinden

de jongens te helpen”

Hij is oud-Nederlands kampioen veldrijden. Hij is oprichter en eigenaar van het bedrijf ZZPR.nl en participeert in een andere onderneming, Presentiepas. Hij heeft een eigen wielerploeg. Plus: hij is HIV-besmet en moest toezien hoe in 1998 zijn vrouw Christel aan die ziekte overleed. Zijn naam: Frank Groenendaal. Een vechter, gevormd in de sport, succesvol in zaken, optimistisch van karakter. De gedachte om te stoppen met de wielerploeg is dan ook verdrongen. “Ik blijf het mooi vinden de jongens te helpen.”

Natuurlijk was het een klap toen Frank Groenendaal en zijn vrouw Christel in 1993 te horen kregen het HIV-virus bij zich te dragen. “Maar we hebben geen moment in de put gezeten. Ook Christel niet, terwijl ze veel meer slachtoffer was dan ik. Heel simpel, omdat zij echt ziek werd. En iemand die ziek is, wil maar één ding: beter worden. Christel overleed, vier jaar later. En ik? Medicijnen zorgen er voor dat het HIV-virus tot op de dag van vandaag bij mij niet doorzet.”

“Ik zie het virus als een geladen revolver, waarvan het wel of niet overhalen van de revolver in andermans handen is. Zekerheid heb ik dus niet. Die situatie kan ik goed een plek geven, maar ik relativeer in het leven meer dan voorheen. Ook wat betreft mijn bedrijf. Economische crisis? Andere tegenslagen? Wat kan mij gebeuren, denk ik dan. We pakken het met het team enthousiast, gedreven en creatief aan. Dan slaan we er ons doorheen. Zeker weten. En mocht het onverhoopt toch niet lukken, dan heb ik nog altijd een thuis, een dak boven mijn hoofd, dan kan ik altijd nog lekker sporten, dan kan ik gewoon nog leven. Oftewel nogmaals: wat kan mij gebeuren.”

Een strever

Frank Groenendaal ontpopte zich in de jaren tachtig als een groot wielertalent, met als specialisme het veldrijden. In 1989 werd hij zelfs Nederlands kampioen. De absolute top is net buiten bereik gebleven. “Ik ben een strever, ik doe er alles aan om mijn doelen te bereiken. Als sporter, als zakenman, gewoon als persoon. Maar voor de doorbraak naar de internationale top had ik als wielrenner, achteraf bekeken, méér moeten trainen en nóg méér als topsporter moeten leven. Zoals later mijn achterneef en wereldkampioen veldrijden Richard Groenendaal wel deed.”

“Ik heb ontdekt dat ‘er alles voor doen en laten’ een relatief begrip is. Ik dacht destijds dat wel te doen, maar nu weet ik dat er jongens intensiever leefden voor enkel de sport dan ik. Dat zij nog intensiever trainden. Ik ben te voorzichtig, te zuinig met mijn lichaam omgegaan om er echt uit te halen wat ik als wielrenner werkelijk had kunnen bereiken.”

Toen Frank Groenendaal op z’n 27^ste moest stoppen, vanwege HIV, stond hij maatschappelijk onderaan de ladder. Met MTS bouwkunde en 1 jaar HTS bedrijfskunde op zak. “Ik stapte een hele andere wereld binnen. Wel merkte ik meteen dat het functioneren in de sport en in het bedrijfsleven veel raakvlakken hebben. Niet toevallig zie je veel succesvolle sporters ook in hun latere maatschappelijke carrière slagen. De juiste mentaliteit, het durven stellen van en gaan voor doelen, het kunnen omgaan met tegenslagen, allemaal zaken die in de sport gelden als succesfactoren, maar zeker ook in het bedrijfsleven.”

Verantwoordelijkheden pakken

Een aantal jaren was Frank Groenendaal actief als projectleider in de bouw. In 2002 startte hij zijn eigen bedrijf: ZZPR.nl, een intermediair tussen zzp’ers en bouwbedrijven. In feite een soort uitzendbureau. Succesvol anno 2018, ondanks de vele jaren van economische recessie. “Ik ben trots op wat met ZZPR.nl is gerealiseerd, met dank aan een goed team van medewerkers. Ik geef mijn mensen de ruimte en dan zie je dat ze hun verantwoordelijkheden pakken. De eerste jaren heb ik in de opbouw van het bedrijf heel veel tijd en energie gestoken. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Elke dag opnieuw. Geen punt overigens. Ik deed en doe het met veel plezier. Dat is ook altijd mijn boodschap: doe je ding en doe het met passie.”

Zo slaat Frank Groenendaal zich ook door tegenslagen, met voorop de HIV-besmetting, inclusief het overlijden van zijn vrouw Christel. “Het komt zoals het komt”, weet een nuchtere Groenendaal. “Maar wat er ook gebeurt, je moet altijd schakelen. Snel de situatie op een rij zetten en overzien wat de mogelijkheden zijn. Niet blijven hangen in ‘ik weet het niet meer’. Niet belanden in een negatieve spiraal. Maar aanpakken vanuit het positieve. Of het nu sportief, privé of zakelijk is.”

Medaille

Naast het ondernemerschap heeft Frank Groenendaal ook al zo’n dertien jaar een eigen wielerploeg, bovenal actief in het veldrijden en dit winterseizoen rijdend onder de naam ZZPR.nl-Han Clean-Orange Babies Cycling Team. De nadruk bij het team is in de loop der jaren meer en meer komen liggen op het begeleiden en ontwikkelen van jeugdige talenten. Die rol is Frank Groenendaal op het lijf geschreven, zo bevestigt Ryan Kamp.

Kamp is één van de renners van de ploeg die later zeer succesvol werd. In 2020 werd hij zelfs wereldkampioen bij de beloften. Een jaar daarvoor wist Inge van der Heijden de wereldtitel te behalen bij de beloften-vrouwen in het Deense Bogense. Ook wist Puck Pieterse de Europese titel te veroveren bij de junior-vrouwen.

Trots

Frank Groenendaal laat er geen twijfel over bestaan: hij geniet volop van ‘zijn renners’. En hij vindt het prettig dat de renners hem als ‘steun en toeverlaat’ beschouwen.  Maar, zo geeft hij aan, hij is minder prominent aanwezig dan in voorgaande jaren. “Ik moet steeds vaker rekening houden met mijn gezondheid, zo merk ik. Afgelopen zomer heb ik me dan ook de vraag gesteld: Wil ik die wielerploeg nog wel? Is het nog wel leuk? Het energieniveau nam af, liet te wensen over. Na 12 jaar zelf fietsen en 13 jaar de ploeg, dacht ik: ik laat het los en ga op momenten dat ik me fit genoeg voel andere dingen doen.”

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Frank Groenendaal laat zich ook anno 2018, 25 jaar na constatering, nog steeds niet uit het veld slaan door het HIV-virus. Letterlijk noch figuurlijk. Anderen boden aan Frank te ontlasten door diverse taken op zich te nemen. De eindregie en de eindverantwoordelijkheid bij de wielerploeg berust nog altijd op de schouders van Frank Groenendaal, maar alle praktische zaken worden door anderen gedaan. “Ik blijf het altijd mooi vinden de jongens te helpen. Het zijn enthousiaste, leuke gasten, met volop talent. Het blijft fantastisch om dan een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van hun sportieve talenten, om bij te dragen aan het realiseren van hun ambities. Het geeft me veel voldoening. Ja, inderdaad, het maakt me trots.”